Ontmaskerd
Een stilte van steen
wijst naar het water
spiegeling verheldert
dochter gelijk moeder
Herinnering van vandaag
bracht licht, bracht stof
tussen vergane glorie
gevoel van nooit alleen
Reacties op dit gedicht
| ReadingGoal: | Woensdag, december 19, 2007 12:52 |
| Lekker! | |
| Adelaar: | Donderdag, december 06, 2007 14:56 |
| En ineens zag ik hem. Wat mooi geschreven! xxx Ruud |
|
| Quadesh: | Donderdag, december 06, 2007 14:04 |
| erg mooi deze. liefs | |
| Quicksilver: | Donderdag, december 06, 2007 13:48 |
| lieverd dit raakt mij, in stilheid gelezen..wat zachtvol en gevoelig mooi geschreven liefs,knuffel dikke kusss, Dicky |
|
| Artifex: | Donderdag, december 06, 2007 13:49 |
| Soms vallen kwartjes laat... Mooi. liefs, Artifex. |
|
| dichterbij: | Donderdag, december 06, 2007 13:21 |
| een doordenkertje. mooi geschreven lieve groet |
|
| erje: | Donderdag, december 06, 2007 13:01 |
| stof tot nadenken maar ditkeer toch geen platte stof he, en wat die blauwe druiven betreft, nee die ga ik niet snoeien ze kruipen bij mij 15 meter hoog de boom in, erg fasinerend als het geheel in bloei staat liefs Ronny |
|
| Cora (ZIJ): | Donderdag, december 06, 2007 11:37 |
| Stof tot nadenken Code :) | |
| Code-Y: | Donderdag, december 06, 2007 11:40 |
| hmmm.... Een herinnering die licht brengt... en stof.. Dat stukje snap ik niet zo goed. Maar ik vind m erg mooi ^^ Liefs, DJ-Code Y |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2007 | ||
| Thema's: | ||