Mijn beste vriend
Te veel hield ik van jou
Je leunde op mij
Ik maakte me los
en liet je gaan
Je wilde het niet
Maar je moest
op eigen benen staan
Je kleine leugens
werden mij te groot
Ik kon er niet meer tegen
en sloot je uit men leven
Ik miste je en je nachtelijke smsjes
En ik weet dat jij mij ook miste
Hij veranderde mijn gedachte
Door hem toch vergevensgezind
Hij wilde mij niet meer
en gaf mij jou terug
Ik geef jou nog één laatste kans
en ik weet dat is genoeg
Je staat steviger in je schoenen
en je belooft eerlijkheid en openheid
De liefde is er nog
en ik laat je nooit meer gaan
*voor jef, ben blij dat ik je terugheb, verzacht de pijn*
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Pruilmuiltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2007 | ||
| Thema's: | ||