Poesje natuur
Op een mooie zomeravond
zag ik een poes lopen.
Ze leek me overdreven gezond,
ik ben dan maar naar haar geslopen
Ze draait haar om
en met die échte kattenogen kijkt ze me aan.
Ik dacht, wat ben ik zo stom
om naar haar toe te gaan.
Haar klauwen worden zichtbaar
de schrik jaagt me om het hart.
ze heft haar poot op: oh nee, wat een gebaar!!!
ik denk dat ze wacht op het schot voor start.
Ze zet zich neer, pootje nog altijd omhoog
ik steek mijn hand uit, ik denk: beter een klauw in mijn hand dan één in mijn oog.
Ze legt haar pootje in mijn hand
het is dus toch niet, oog om oog, tand om tand.
Mijn euro viel
poesje genoot van de natuur
Dat is nu eens een stiel
en dan nog ieder kwart uur!!
Ze genoot van het leven
en ze wou het met me delen
Nu ben ik haar heel dankbaar, want ik kan het nu ook doorgeven.
niemand kan dat heerlijke gevoel stelen.
ZALIG
zag ik een poes lopen.
Ze leek me overdreven gezond,
ik ben dan maar naar haar geslopen
Ze draait haar om
en met die échte kattenogen kijkt ze me aan.
Ik dacht, wat ben ik zo stom
om naar haar toe te gaan.
Haar klauwen worden zichtbaar
de schrik jaagt me om het hart.
ze heft haar poot op: oh nee, wat een gebaar!!!
ik denk dat ze wacht op het schot voor start.
Ze zet zich neer, pootje nog altijd omhoog
ik steek mijn hand uit, ik denk: beter een klauw in mijn hand dan één in mijn oog.
Ze legt haar pootje in mijn hand
het is dus toch niet, oog om oog, tand om tand.
Mijn euro viel
poesje genoot van de natuur
Dat is nu eens een stiel
en dan nog ieder kwart uur!!
Ze genoot van het leven
en ze wou het met me delen
Nu ben ik haar heel dankbaar, want ik kan het nu ook doorgeven.
niemand kan dat heerlijke gevoel stelen.
ZALIG
Reacties op dit gedicht
| free: | Zondag, maart 10, 2002 23:27 |
| k heb ze allemaal gelezen..en zie je wel...je kan t best..en dit is veel leuker om te lezen...niet zo somber lieverd daar ben je veel te jong voor...n knuffel voor jou | |
| Albrecht Paul: | Zondag, maart 03, 2002 23:05 |
| ... neemt niet weg dat dit een lief en ontwapenend gedicht is, hoor!!! | |
| Mirke: | Zondag, maart 03, 2002 21:59 |
| Dag Albrecht, We gaan elkaar nog veel tegenkomen hier. Ik ben het alweer niet eens met je Wat ben ik zo stom, wordt wel gezegd, maar dan meer in bepaalde streken. Met die stiel bedoel ik, dat is nu eens iets ze. Je van niets iets aantrekken en leven/genieten. Ieder kwart uur, in feite dus continu. Die poes wou dat met me delen. Nog eens iets, waarom zou het bij sprookjes staan? Misschien om dat het niet echt is?! Ik zie een poes nog geen pootjes te geven, tenz |
|
| Mirke: | Zondag, maart 03, 2002 21:53 |
| Albrecht Paul: | Zondag, maart 03, 2002 21:50 |
| Taalkundig rammel je wat aan mekaar, Mirke! 'Wat ben ik zo stom' wordt ook in Vlaanderen niet gezegd. 'Dat is nog eens een stiel / en dat nog ieder kwart uur' slaat echt nergens op. Een poes wil van alles met je delen, maar niet DAT: ze genoot van het leven. Denk eens goed na: als een kat jou een pootje geeft (wat die kat bezielde weten we niet), dan interesseert ons wat dat voor JOU betekende, voor jou zelf. Wees eerlijk over dat 'heerlijke gevoel' en dat 'ZALIG', dan heb je een heerli |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mirke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||