de hoekjes zijn zo donker
ik voel me zo nutteloos verdrietig
zo eindeloos alleen
wie m'n hartje kan vullen
loopt van me heen
niemand ziet me graag
alleen de bittere pijn
die in de hoekjes schuilt
zo eindeloos alleen
wie m'n hartje kan vullen
loopt van me heen
niemand ziet me graag
alleen de bittere pijn
die in de hoekjes schuilt
Reacties op dit gedicht
| Eddy Mulder: | Zondag, maart 03, 2002 23:12 |
| JE voelt je alleen , en nutteloos , dat is iets waar jij zeker niet voor koos. Zorg voor de innerlijke rust , en dan straal je de schoonheid uit die de anderen ook zullen zien.Dat niemand je bittere pijn wil zien , hoeft niet zo te zijn , als je alles wat van buitenkomt van je afsluit. Probeer iemand in vertrouwen te nemen die je kan helpen in het lange process, zodat je zometeen ook alleen al voorjezelf al een zonnebril nodig hebt omdat je weer straalt..... |
|
| Hans Winter: | Zondag, maart 03, 2002 15:06 |
| Geluk is vaak een klein eilandje dat schuilt in een onrustige zee van groot huilen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lien verstraete | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||