hoop
Ik loop naar buiten
Mijn vrijheid tegemoet
Ook al weet ik beter
Dat het er niet toe doet
Daar sta je dan
Je moet me helpen
Laat me praten
Met je telefoon
Ben blij dat je er bent
wat had ik dan gemoeten
nu kan ik weg
want jij bent er
bescherm me
het komt eraan
bescherm me
laat me niet staan
je bent klein
je kan het niet
ik neem het je niet kwalijk
maar je kan het niet
toch weer opgesloten
maar je was er wel
dat doet me goed
dat er iemand is
die me helpen wil
je hebt me hoop gegeven
je was er wel
Mijn vrijheid tegemoet
Ook al weet ik beter
Dat het er niet toe doet
Daar sta je dan
Je moet me helpen
Laat me praten
Met je telefoon
Ben blij dat je er bent
wat had ik dan gemoeten
nu kan ik weg
want jij bent er
bescherm me
het komt eraan
bescherm me
laat me niet staan
je bent klein
je kan het niet
ik neem het je niet kwalijk
maar je kan het niet
toch weer opgesloten
maar je was er wel
dat doet me goed
dat er iemand is
die me helpen wil
je hebt me hoop gegeven
je was er wel
Reacties op dit gedicht
| bart82: | Maandag, december 10, 2007 19:36 |
| Hey Dude, net als jij zou ik het ook op papier gezet hebben. Na die rare verhalen, pfff. je zou diegeen maar zijn! Spreek je woensdag! ltrs Bart |
|
| sunset: | Zaterdag, december 08, 2007 21:57 |
| Praat je met een imaginair iemand? het kind in je? Een jonger familielid? Te veel open vragen. Maar mishandeling, geestelijk of lichamelijk, is hoe dan ook verwerpelijk. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: phyton | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2007 | ||
| Thema's: | ||