mijn ster
mijn ster
ster uit de hemel
zo bekijk ik jou
jij was op aarde mijn held
maar jammer moest jij gaan
jaren geleden riep god jou terug
u taak op aarde was volbracht
jij hebt gedaan waarvoor jij gestuurd werdt
er zijn om andere te helpen
en jezelf weg cijferen
dit heb ik nu van jou over genomen
en ooit komt ook mijn dag ik terug
naar boven mag
maar ik ben gelukkig nog niet klaar
maar vader ooit zijn wij weer bij elkaar
en vieren wij boven het nieuwe jaar
ik mis je heel erg
liefs marc
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 03, 2008 17:20 |
| heel gevoelig graag gelezen |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, december 08, 2007 21:52 |
| ondanks het sterke gemis...heb je een hele mooie ''erfenis'' gekregen Marc...zijn licht ! liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, december 08, 2007 20:36 |
| in het licht blijft het voor eeuwig stralen in een wonderbaarlijkheid van hemelschatten!! liefs,goed weekend Dicky |
|
| switi lobi: | Zaterdag, december 08, 2007 20:19 |
| Hij straalt... zijn licht is jouw licht lieve Marc. Liefs, switi lobi |
|
| Nummer 127: | Zaterdag, december 08, 2007 19:05 |
| overlijden is niet verdwijnen sterven is vereeuwigen groeten Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jantje maan | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2007 | ||
| Thema's: | ||