Het gaat fout…
Zij met haar vele valkuilen
Bevroren bloedtranen
Gebroken is het hart
Geen plaats meer
Voor een simpel afscheid
Of een spontane ‘’hallo’’
Haar ogen staan somber
Messen sneden te diep
Getekend voor het leven
Geslagen door mensenhanden
Vertrapt door grote voeten
Verkleumd en versteend
Lachen is haar verleerd
Geen idee hebbend hoe het voelt
Om te zweven op geluk
Voor een laatste keer kijkt ze
Naar deze niets betekende wereld
De laatste gevoelige woorden
Nu fluistert ze zachtjes vaarwel
Niet tegen haar vrienden
Maar tegen haar echte ik
Vaarwel klein, klein meisje
Ik had je nodig maar je bent overleden
Vermoord door de harde wereld
Al dat er nu nog over is...
een stralend masker