| lommert: | Maandag, december 10, 2007 22:51 |
| dat vertrouwde weer houvast gegeven...graag gelezen dit ontroerende gedicht... stevige groet willem |
|
| bijouken: | Maandag, december 10, 2007 10:54 |
| Ontroerend dit beeldend verhaal. Wil het kind zijn liefde doorgeven aan de knuffelbeer, of is er juist dat gemis? Liefs, knuffel. |
|
| Adelaar: | Maandag, december 10, 2007 10:06 |
Ergens van binnen blijven we altijd kinderen, zoekend naar houvast. Ontroerend, en mooi geschreven Groetjes, Adelaar |
|
| remie: | Maandag, december 10, 2007 08:13 |
| een knuffel kan zoveel houvast geven, mijn tante 82 leeft op met haar babypop in het verpleeghuis....liefs remie | |
| Roland Hainje: | Maandag, december 10, 2007 01:33 |
| ik ken het verschijnsel! zeer treffend geschreven... de man, die een berenknuffel mag. compliment! Ro;) |
|
| greenman: | Maandag, december 10, 2007 01:15 |
| Ik werk graag met mensen, doet mijn oude hart goed, dit zijn ook echte mensen, al werkt niet alles zoals het moet, Slaap lekker het ga je goed; Greenman. |
|
| Windwhisper: | Maandag, december 10, 2007 00:54 |
| Ach ja soms vertegenwoordigt de knuffel alles, geeft houvast geeft warmte en vertrouwen....het ontroert me dit te lezen Liefs Cobie Kuzzz slaap lekker |
|
| Auteur: greenman | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2007 | ||
| Thema's: | ||