waarom zo?
Ik ben blij voor je
Maar ik laat niets merken
Ik vraag niks meer
Jij zult er aan moeten werken
Ik laat je niet vallen
Doe hard mijn best
Maar je maakt het moeilijk
Moeilijk voor de rest
Het doet me pijn
Zoals je met me omgaat
Zoals jij nu doet
Alsof je kind niet meer bestaat
Je praat een heleboel
Maar iets zeggen doet het niet
Ik voel me buiten gesloten
En ja, jij doet me veel verdriet
Je leeft in jouw wereld
Zodat we je niet herkennen
Sorry, maar zoals jij bezig bent
Wil ik je ook niet kennen
Maar ik laat niets merken
Ik vraag niks meer
Jij zult er aan moeten werken
Ik laat je niet vallen
Doe hard mijn best
Maar je maakt het moeilijk
Moeilijk voor de rest
Het doet me pijn
Zoals je met me omgaat
Zoals jij nu doet
Alsof je kind niet meer bestaat
Je praat een heleboel
Maar iets zeggen doet het niet
Ik voel me buiten gesloten
En ja, jij doet me veel verdriet
Je leeft in jouw wereld
Zodat we je niet herkennen
Sorry, maar zoals jij bezig bent
Wil ik je ook niet kennen
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Dinsdag, december 11, 2007 07:37 |
| Veranderingen brengen altijd onzekerheid. Wat voor de één helemaal geweldig is en daarin helemaal opgaat, kan voor de ander moeilijk zijn. Daar mag je samen best over praten. Zeker als je iemand mist... Ik wens je sterkte, wijsheid en liefde. Liefs, Artifex. |
|
| Fairouz: | Dinsdag, december 11, 2007 00:55 |
| Er zit vast een heel verhaal achter dit gedicht Daar ben ik zeker van...Slaap lekker Fairouz | |
Over dit gedicht
| Auteur: bloedend hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2007 | ||
| Thema's: | ||