De vijfde-wereld-mens
Je hebt honger,
maar voldoende te eten.
Je hebt dorst,
maar drank in overvloed.
Je hebt het koud,
maar je dekens houden je warm.
Je zit hier te bedelen
en niemand geeft je wat je nodig hebt.
Niemand wil je voederen,
of je lippen bevochtigen.
Niemand doet je lichaam behaaglijk gloeien.
Er zijn geen weldoeners meer.
Elke winter kan de laatste zijn.
Hoe lang nog voor je sterft;
uitgehongerd, uitgedroogd
en verkleumd?
Hoe lang nog voor iemand je,
meer dood dan levend, uit de goot haalt?
Hoe lang nog ...?
Karel Brits
29 juli 2000
maar voldoende te eten.
Je hebt dorst,
maar drank in overvloed.
Je hebt het koud,
maar je dekens houden je warm.
Je zit hier te bedelen
en niemand geeft je wat je nodig hebt.
Niemand wil je voederen,
of je lippen bevochtigen.
Niemand doet je lichaam behaaglijk gloeien.
Er zijn geen weldoeners meer.
Elke winter kan de laatste zijn.
Hoe lang nog voor je sterft;
uitgehongerd, uitgedroogd
en verkleumd?
Hoe lang nog voor iemand je,
meer dood dan levend, uit de goot haalt?
Hoe lang nog ...?
Karel Brits
29 juli 2000
Reacties op dit gedicht
| marijke: | Zaterdag, april 20, 2002 17:28 |
| de vraag, met zo vele vragen in zich. ik weet niet of ergens op deze wereld een antwoord weet op deze vraag. ik niet jij niet wie wel? van 'mij' |
|
| marijke: | Zaterdag, april 20, 2002 17:26 |
| Sheena: | Zondag, maart 03, 2002 22:22 |
| pijnlijke vraag, waarop ik in volle schaamte het antwoord niet weet ...... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Karel Brits | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||