vrienden
als je je heel je leven uitgesloten bent
en niemand die ook maar één blik naar je wendt
dan denk je maar waarom ben ik nog hier
iedereen heeft plezier
en ik alleen maar verdriet
en als er dan iemand verschijnt
iemand die je niets verwijt
iemand die niet naar je kijkt hoe je ook maar bent
maar kijkt naar je innerlijke genegenheid
dan voel je je gelukkig
en bedank je de hemel en aarde
dat je eindelijk een vriendin hebt
die ook maar één woord zegt
en waarvan je eeuwig gelukkig bent
en niemand die ook maar één blik naar je wendt
dan denk je maar waarom ben ik nog hier
iedereen heeft plezier
en ik alleen maar verdriet
en als er dan iemand verschijnt
iemand die je niets verwijt
iemand die niet naar je kijkt hoe je ook maar bent
maar kijkt naar je innerlijke genegenheid
dan voel je je gelukkig
en bedank je de hemel en aarde
dat je eindelijk een vriendin hebt
die ook maar één woord zegt
en waarvan je eeuwig gelukkig bent
Reacties op dit gedicht
| kathleen: | Maandag, maart 04, 2002 22:42 |
| hello, zeg, het is wel een mooitje he, ik zal binnen kort er ook wel eens iets moois opzetten he. Dan moet je ook mer eens gaan loeren. dikke knuffels kathytje |
|
| Ann Geerts: | Maandag, maart 04, 2002 19:21 |
| seg!!!! en ik dan??? Ik heb je nooit uitgesloten. Maar tis wel een prachtig gedicht!!! En als je ooit nog is verdrietig bent, moet je maar denken da je mij nog hebt want ik zal er altijd voor je zijn. Lief he, ik weet het. xxx Anneke | |
Over dit gedicht
| Auteur: kristof | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||