ik berust
Een tweede dag, zo maar alleen, zonder dat jij verschijnt.
Buiten mag de zon dan schijnen, zodat elke wolk verdwijnt,
toch wordt mijn hart in diepe schaduwen verborgen.
Tot op vandaag is het nog bijzonder moeilijk te verzorgen.
In jouw belang zou ik het echt wel anders willen voelen;
heb ik ergens de wens niet langer op je te moeten doelen;
maar bij elke nieuwe seconde voel ik terug jouw warme hand,
zie ik die lieve lach, hoor ik jouw stem, die ergens in mijn hoofd belandt.
De nachten gaan voorbij, maar lijken wel eeuwig te blijven duren;
want ik hoop je te herkennen, wanneer ik naar de sterren lig te turen.
Religie is nooit mijn ding geweest, maar nu richt ik mijn stem tot God,
als hij ergens mocht bestaan, dat hij je nu eens even niet bedot.
Ik smeek Hem om het licht op je te laten schijnen, je hartje te verblijden,
je met vreugde te laten leven, dat hij je helpt de pijn te kunnen mijden.
Ik heb het zelf niet langer in de hand, en berust dus in Zijn vreemde wil.
Soms heb ik het gevoel gehoord te worden, soms wordt het plots weer stil.
Ik zou hem willen smeken, om nieuwe wegen aan te leggen
zodat ik zonder pijn, je andere woorden zou kunnen zeggen
maar dan zou ik mijn dromen enkel maar beschamen
en dan zou er niet meer zijn wat we hebben voor ons samen
Het vuur in mijn hart werd aangestoken, en zal voor eeuwig branden,
Hoe koud en hoe vochtig ook de tranen, je blijft reizen door mijn ingewanden.
Diep van binnen voelen we dezelfde liefde, maar één ding kreeg jij niet;
De verliefdheid bleef voor je verborgen, zodat je het nog niet ziet.
Diep van binnen wordt je verteerd door dezelfde pijn,
omdat je het graag zou willen geven, maar dat je er niet kan zijn.
De verliefdheid op een ander is dan misschien wel sterker,
doch heeft de ware liefde een iets andere merker
Zonder het misschien zelf te willen is het dat wat je me toonde
nu stel ik me misschien wel de vraag of het allemaal de moeite loonde
Maar heb begrepen uit dit alles, dat ik nog veel meer van je hou
Zelfs als is het maar in vriendschap, nooit volgt er nog een echte kou
Reacties op dit gedicht
| Oueenie.H: | Dinsdag, december 11, 2007 18:54 |
| Niet somber of verdrietig zijn, koester diegene dan gewoon in je hart. Dikke kus voor ''misschien". Q | |
| Mariskatju: | Dinsdag, december 11, 2007 17:38 |
| Hee... Heel MoooiiI!!! Wat lang zeg g0ed..:) Mooi vrwoord!! Gaa Zooo DOor!! Xx Mariiska (l) Reageer je ook op mijne alvast thnx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Freyer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2007 | ||
| Thema's: | ||