Alle woorden.
Alle woorden, die ik
verzamelde in elke stilte
die je vallen liet,
zijn vergaan tot het niets
waaruit ze zomaar leken te komen.
En alle woorden die jij,
sprak zonder na te denken.
Ze deden me pijn, maar de
woorden die je niet sprak,
die woorden verscheurden me.
verzamelde in elke stilte
die je vallen liet,
zijn vergaan tot het niets
waaruit ze zomaar leken te komen.
En alle woorden die jij,
sprak zonder na te denken.
Ze deden me pijn, maar de
woorden die je niet sprak,
die woorden verscheurden me.
Reacties op dit gedicht
| **irmani**: | Maandag, december 24, 2007 20:20 |
| Pff, late reactie natuurlijk, maar ik herinner me nog wel wat je zei. Je vond hem slecht geschreven. Wel, ik vind dat niet. Ik vind hem prachtig :). x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pistolero | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2007 | ||
| Thema's: | ||