Buikvlinders 2
zijn zachte stem
doen mij mezelf verliezen
zijn lieve lach
doen mij verlangen
dag na dag..
met kuiltjes in zijn wangen
glimlacht hij naar mij
wanneer ik door zijn haren strijk
en voel dan pure liefhebberij..
dan heb je nog zijn ogen
die twinkelen als hij lacht
gevoelens verhogen
wanneer hij me streelt
heel zacht..
wanneer hij bij me is
doet hij iets wat ik niet snap
het is een hele gebeurtenis
wanner ik ben in zijn gezeldschap..
mijn hart klopt sneller
wanneer de deurbel gaat
emoties worden feller
als hij voor mij staat..
vraag mij of ik
mijn buikvlinders heb geadreseerd
in een enkele aanblik
is antwoord gegarandeerd..
ik heb ze laten vliegen
naar hem die mijn hart sneller doet gaan
ik zal er niet over liegen
en wacht tot ze zijn hartje
binnengaan..
12/12/07
*lucienne*
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Dinsdag, december 11, 2007 21:21 |
| buikvlinders mooi omschreven maar volgens de wetenschap is het slechts kortsluiting van de hersenen Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2007 | ||
| Thema's: | ||