Mijn dromen vervaagt,
en deze gedachtens moeilijk te beweren.
Hoe jij denkt, voelt, leeft,
hoe mijn verdriet jou zou bezeren.
Mijn laatste verlangens naar jou
vergaan langzaam na momenten.
Nog enkele tranen die ik weet te voorkomen.
Ik weet geen blik naar jou te seinen,
geen benul van goed of niet.
Kon ik maar kruipen in jouw dromen,
kon ik maar opgaan in jouw verdriet...