Koud. Koud.
En zij staat daar maar,
mooi met die grauwe zweem
van verdriet op haar gezicht.
Vertwijfeld steekt ze
haar verkleumde handen
naar hem uit, maar hij kijkt niet.
Zijn pijn woekert vanbinnen,
uit het zicht omdat niemand
de moeite neemt om goed te kijken.
Hij maakt de keuze, draait
zich langzaam om naar haar
en ziet nog net hoe ze voorgoed wegloopt.
mooi met die grauwe zweem
van verdriet op haar gezicht.
Vertwijfeld steekt ze
haar verkleumde handen
naar hem uit, maar hij kijkt niet.
Zijn pijn woekert vanbinnen,
uit het zicht omdat niemand
de moeite neemt om goed te kijken.
Hij maakt de keuze, draait
zich langzaam om naar haar
en ziet nog net hoe ze voorgoed wegloopt.
Reacties op dit gedicht
| Annee_*: | Dinsdag, augustus 26, 2008 21:59 |
| Reeeheensss, ik mis je gedichten! ;) | |
| Yakkiba: | Zaterdag, april 05, 2008 09:03 |
| Owh auw... Wat vreselijk verdrietig. Goede boodschap... |
|
| Annee_*: | Woensdag, januari 23, 2008 20:50 |
| Dit is mijn nieuwe naam :) xx Paiin_* ( Anne :) ) |
|
| Guess Who: | Dinsdag, januari 08, 2008 15:38 |
| Wat mooi. dank | |
| Paiin_*: | Zaterdag, januari 05, 2008 23:29 |
| Prachtig zoals altijd :) maare ik wacht op je volgende gedichtenn ! ;) (k)kuskus |
|
| Disgusting Beauty: | Woensdag, december 12, 2007 16:29 |
| mooi geschreven :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pistolero | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2007 | ||
| Thema's: | ||