harde realiteit
onverwachts zocht ik je op
je had me net gebeld
nee, ik hoefde niets te doen hoor
anders had je het wel gemeld
belletje in mijn hoofd bleef rinkelen
trok de stoute schoenen aan
en wat ik aantrof in je huisje
heb dit beeld nog op mijn netvlies staan
je was boos en in paniek
de dokter was geweest, waarom
er was geen reden toch voor zorgen
en toen sloeg de boosheid om
wil jij in je huisje blijven
kan dit zo niet verder gaan
accepteer, dat er iets moet gebeuren
we pakken morgen vast wat aan
ik wist dat je steeds meer vergat
jouw waarheid, niet de waarheid was
je werd boos als ik iets zei
maar de ernst ervan zag ik nu pas
nu de arts dit heeft gezien
kunnen we stappen ondernemen
jij kunt dit echt niet meer alleen
straks zit je echt in de problemen
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Woensdag, december 19, 2007 22:21 |
| Hopelijk komt er nu vlug beterschap, met wat hulp! With lots of Love, Kus |
|
| Adelaar: | Zondag, december 16, 2007 12:38 |
| Och lieve, dus toch..... Hoop dat er nu een betere weg in kan worden geslagen. Liefs en sterkte.....Ruud |
|
| K@trien: | Zaterdag, december 15, 2007 23:41 |
| Dit moet verschrikkelijk zijn ... de titel zegt het zelfs ... hopelijk kan je samen een oplossing vinden want anders heb je geen enkel moment nog rust ! Sterkte Mums ! Liefs K@trien |
|
| Hilly N: | Zaterdag, december 15, 2007 08:50 |
| Een blauwe vlinder kwam voorbij. Nam mijn vlindergroet mee voor jou van mij... Hilly |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zaterdag, december 15, 2007 00:23 |
| Je gevoel bracht je op het goede moment daar en ik hoop dat er iets positiefs gaat gebeuren nu zodat het weer in goede banen verder kan op een voor hem fijne leefbare manier sterkte allemaal liefs knufff Ria |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, december 14, 2007 23:21 |
| Ojee lieve mums is toch waardheid geworden... lieverd ik wens je veel sterkte en kracht...het raakt mij tevens in herkenbaarheid! het is een harde realiteit!! warme omarmde knuffels en een dikke kusss Dicky |
|
| switi lobi: | Vrijdag, december 14, 2007 23:15 |
| Ik bedoel ''je''natuurlijk ;) Liefs.. |
|
| switi lobi: | Vrijdag, december 14, 2007 23:14 |
| Het voelt als welbekende kogel... net op tijd lijkt me. Lieve meis, als je niet zo ver had gewoon had ik je uitgenodigd voor zondag; had je even lekker kunnen genieten... Nu geef ik ja een warme knuffel en een dikke kusss Liefs, switi lobi |
|
| lommert: | Vrijdag, december 14, 2007 23:11 |
| dit leest bekend...en ik denk aan de tijd dat ma overleden was...nee, er was voor hem geen lol meer aan...een amputatie.....een spiraal in negatieve zin...liefs van mij he;) kus willem |
|
| ninodepino: | Vrijdag, december 14, 2007 23:05 |
| de ramen maar in het vroege voorjaar, rustig aan verzet je bergen zooi:S Heldere benadering, rakend geschreven... zoals zo vaak. Liefs en knuffie, nino. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mums | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2007 | ||
| Thema's: | ||