Belopen gras
-zwarte druppels in de sneeuw-
Mijn woorden en liefde
zijn met jouw vertrek
voor altijd uitgeleend.
Mijn gedachten en lichaam
zijn in jouw armen
en jouw blik versteend.
Een spiegel weerkaatst
de gedachten, zo verkeerd.
Wanhoop in mijn ogen
en mijn hart nog enkel onbeheerd.
Geef mij terug, zoals
je me genomen hebt.
Laat mij weer leven zo
onschuldig zacht en ongerept.
Maar mijn oevers zijn belopen
er staan sporen in het lentegras.
Er zijn rimpels die mijn gezicht in ervaring dopen
en zorgen dat ik nooit meer zijn zal wie ik was.