Ze zwerven door bedompte stegen,
bij het licht van een asgrauwe maan
Zoeken dwalend in de regen,
naar deuren, die nog openstaan
Ze smachten naar het neonlicht,
een baken in een droeve stad
Daar vullen zij hun lege hart,
daar kopen zij hun klaverblad.

Verblindende muren zullen hen omarmen
Men wordt er als een vorst onthaald
Verlangen zal hun hart verwarmen
Welkom in Casino Royale

Casino Royale, durft te spelen
kansen genoeg, geen centje pijn
Wat kan ons de inzet schelen
Als we maar tevreden zijn

Er kwamen die wonnen, alsook verloren,
bergen van goud of een klein kapitaal
Er waren er ook die een mijn aanboorden,
zij stonden ooit samen, voor het portaal
Zij stelden zich vragen, wat heb ik te klagen,
waar vind ik rijkdom en waar ligt de schat
Hoe lang moet ik spelen voor het hart is verzadigd,
waar vinden winnaars hun klaverblad.

Slinkt onze goudmijn door dit pad te betreden
Is dit het pand waar geluk wordt bepaald
Of moeten wij soms onze troeven besteden
Aan de roemloze zelfkant, van Casino Royale

Casino Royale, durft te spelen
kansen genoeg, geen centje pijn
Wat kan ons de inzet schelen
Als we maar tevreden zijn

Ze zwerven door de klamme regen,
verdelen het licht van een nieuwe maan
kloppen aan in asgrauwe stegen,
tot dichte deuren opengaan
Verlichten thans met neonlicht,
de droeve kamers van het hart
Strooien briljanten door de stad;
het vruchtbare zaad van het klaverblad

Worden wij ooit als een vorst onthaald
Zullen briljanten pas gaan groeien
Als onze winst wordt uitbetaald
Achter de muren, van Casino Royale

Casino Royale, durft te spelen
kansen genoeg, geen centje pijn
Wat kan ons de inzet schelen
Als we maar tevreden zijn