Huilend kom jij aan,
weer val je in mijn armen.
Vrolijk zal jij weer gaan,
want mijn woorden doen jou verwarmen.
Maar als ik jou eens niet verlos,
me gesloten houd en jou laat staan.
Zeg dat je zelf maar je probleem oplost,
zal jij dan boos weggaan?
Of blijf jij staan en vraag je wat er met mij is, of alles nog wel goed met mij gaat.
Zie jij dan aan mij dat er iets goed fout is en dat ik iets mis?
Ben jij dan diegene die zich zorgen om mij maakt en uiteindelijk een troostende arm om mij slaat.
Want ook net als jij kan ik niet alles alleen.
En heb ik ook mensen nodig om me heen.
Die me de goede weg wijzen en me leiden.
Me uiteindelijk van mijn angsten en problemen bevreiden.
Als jij niet weg loopt maar blijft staan.
Dan pas kan ik je benoemen tot een vriend van mijn bestaan.
-x-x-x-x-x-