weemoed
een traan rolt langs haar wangen
ze vangt het stil op en ze weent
dat haar hart zo blijft verlangen
ze vangt het stil op en ze weent
dat haar hart zo blijft verlangen
maar ze voelt zich zo versteent
nooit zal ze hem meer zien misschien
maar hoop in haar hartje laat haar zien
dat hij in haar hart en ziel nooit verdwijnt
de trage traan die weet verschijnt
richting haar kin en zij voelt de teint
van smaak vol liefde ziltig en zoet
en ze weet ineens weer wat weemoed met je doet
van smaak vol liefde ziltig en zoet
en ze weet ineens weer wat weemoed met je doet
16/12 2007 eva
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: soulmates eva roelofsen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2007 | ||
| Thema's: | ||