bui
Het is zo donker in mijn hoofd
Net een zwarte wolk
alsof het stormt, in de nacht
Langzaamaan grijpt het zijn macht
Rustig probeer ik nog na te denken
Niemand mag dit te zien krijgen
Ik wil niet egoïstisch lijken
Ik moet vooral rustig blijven
Ik moet me aan mijn beloftes houden
Gewoon volhouden, het is zo simpel...
Het volgende moment trekt de waas weg
En de storm in mijn hoofd gaat liggen
Daar zit ik dan
Ontblote benen
De scherf nog in mijn hand
4 straaltjes bloed
lopen langzaam naar beneden
verdomme, nou tevreden?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bells | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2007 | ||
| Thema's: | ||