DE-MEN-TIE
Hulpeloos kijk je me aan
Ogen vol intens verdriet
Zoekend naar jou kleine meid
De vrouw die voor je staat is jou dochter niet
Jou dochter is klein
en je bent haar kwijt
soms doet het zo pijn
om te zien dat je zo lijdt
Jij bent in paniek
Zoekend naar die kleine meid
Je hoofd zo vol en ziek
Zelf weet je niet eens dat je elke dag weer zo lijd
Midden in de nacht
In je pyjama op straat
Middag is wat je dacht
Maar het is nu te laat.
Jou ziekte breekt je op
De rest van je leven detentie
Opgesloten in je kop
Door die vreselijke ziekte
DEMENTIE!!!
Ogen vol intens verdriet
Zoekend naar jou kleine meid
De vrouw die voor je staat is jou dochter niet
Jou dochter is klein
en je bent haar kwijt
soms doet het zo pijn
om te zien dat je zo lijdt
Jij bent in paniek
Zoekend naar die kleine meid
Je hoofd zo vol en ziek
Zelf weet je niet eens dat je elke dag weer zo lijd
Midden in de nacht
In je pyjama op straat
Middag is wat je dacht
Maar het is nu te laat.
Jou ziekte breekt je op
De rest van je leven detentie
Opgesloten in je kop
Door die vreselijke ziekte
DEMENTIE!!!
Reacties op dit gedicht
| Adelaar: | Maandag, december 17, 2007 12:15 |
| Zo herkenbaar, en ieder keer weer een beetje meer afscheid... Sterkte, en een warme knuffel, Ruud |
|
| dichterbij: | Maandag, december 17, 2007 11:37 |
| zo herkenbaar mooi geschreven. lieve groet |
|
| hiljaa: | Maandag, december 17, 2007 09:05 |
| intens.... heb al enele gedichtjes hierover geschreven , ik werk op de afdeling van dementerende en met de juiste aanpak kunnen ook zij nog gelukkig zijn het ergste is voor de omstannders sterkte knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kemi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2007 | ||
| Thema's: | ||