Zwarte pijn
Ik ben boos
Op het duistere
Dat zich langzaam
Meester maakt
Over jouw lichaam
Op zijn volgelingen
Die zich sluipend
En stil
Op kleine plekjes
In jouw lichaam nestelen
Ik weet dat jij vecht
Tegen het duister
Dat jij zorgt
Om kleurig te blijven
Om bij me te blijven
Ondanks alle hoop
Weet ik diep vanbinnen
Dat het geen zin heeft
Het duister verspreidt zich
Snel, te snel
Iedereen doet zijn best
Terwijl jij
Vecht voor je leven
Probeert te ontkomen
Aan de indringer
In jouw schuilt nu
alleen nog het duister
Maar diep in mijn hart
Ben jij nog steeds
Die ene heldere kleur
Op het duistere
Dat zich langzaam
Meester maakt
Over jouw lichaam
Op zijn volgelingen
Die zich sluipend
En stil
Op kleine plekjes
In jouw lichaam nestelen
Ik weet dat jij vecht
Tegen het duister
Dat jij zorgt
Om kleurig te blijven
Om bij me te blijven
Ondanks alle hoop
Weet ik diep vanbinnen
Dat het geen zin heeft
Het duister verspreidt zich
Snel, te snel
Iedereen doet zijn best
Terwijl jij
Vecht voor je leven
Probeert te ontkomen
Aan de indringer
In jouw schuilt nu
alleen nog het duister
Maar diep in mijn hart
Ben jij nog steeds
Die ene heldere kleur
Reacties op dit gedicht
| Emo: | Zondag, januari 13, 2008 12:36 |
| Prachtig, begrijp hoe je je voelt. |
|
| Otsuku: | Woensdag, december 26, 2007 23:40 |
| @ stift. Inderdaad. (Bedankt dat je het mooi vindt) |
|
| stift: | Woensdag, december 26, 2007 21:36 |
| gaat het over kanker ? (zeer mooi gedichtj) :) | |
| red one: | Maandag, december 17, 2007 21:03 |
| heel erg moeilijk dit... weet niet precies waar het over gaat maar als duisternis alles overheerst, dat moet erg moeilijk zijn. knap voelbaar geschreven! Liefs red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Otsuku | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2007 | ||
| Thema's: | ||