blijf staan
blijf staan
ik zag verdriet in je ogen
ik had tegen je gelogen
ik hoorde je weg gaan
zo stil als de maan
ik kan het niet geloven
alles is achteraan geschoven
je had me geslagen
ik kon het niet van me afdragen
je zei dat we altijd samen blijven
dat is nu niet meer te beschrijven
ik hoorde voet stappen naar boven gaan
ik had al mijn kleding weer aangedaan
ik hoorde een deur
ik zag de dodekleur
je was op het dak
vol moed maar toch heel mak
ik riep je naam
jij zei blijf staan
ik liet je gaan
voor ik 1 ding liet gaan
sorry, ik hou van jou
jij dreed je om
je zei ik was stom
maar ook dom
je hield me vast
ik had geen last
jij zei kom we blijven hier de hele nacht!!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: aquamarine | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2007 | ||
| Thema's: | ||