Je stond voor het loket, je had je keus gemaakt.
Je vroeg een kaartje. Bestemming: Aarde.
Daar wilde je heen.
Aangekomen, werd je met blijdschap verwelkomt.
Je groeide op bij ouders, zelf gekozen.
Van baby tot volwassen man.
Je afkomst vergeten.
Je vond je grote liefde, voor nageslacht gezorgd.
Gezwoegd, gewerkt en genoten.
Toen verloor je, je geliefde, moest je verder alleen gaan.
Een jaar verstreek. Zwaaide met verdriet nog twee kinderen uit.
De eenzaamheid overviel je.
Oud geworden werd je ziek, snel ging je achteruit.
Maar opeens dacht je aan dat kaartje.
Je zocht in jezelf en vond het kaartje met bestemming: aarde.
Toen draaide je het om, en er stond duidelijk geschreven:
Retour, bestemming: Hemel.
Je vertrok en ik kan alleen maar zeggen,
Dag opa, tot ziens, eens zien we elkaar weer.

Liefs, Lynn.

Je oudste kleindochter...