gestorven door de liefde
eenzaam ligt ze daar
in een verlaten pand
gestorven door de liefde
die ze niet kreeg
haar hart klopt langzaam
maakt af en toe een sprong
haar ademhaling wordt stiller
af en toe klinkt een kreun
op de koude vloer
wordt haar lichaam
langzaam koud
verlaten en eenzaam
bracht zij haar
laatste minuten door
bij haar laatste traan
haar laatste adem
gaf niemand gehoor...
18/12/07
*lucienne*
Reacties op dit gedicht
| Mrs Flintstone: | Dinsdag, december 18, 2007 23:02 |
| Kippevel! Eenzaamheid prachtig, maar zo ontzettend droef verwoord. Liefs van Wilma |
|
| Nummer 127: | Dinsdag, december 18, 2007 18:49 |
| ik heb een advies koop een huisdier dan ben je niet meer zo alleen dit is niet om te lachen ik ontvang veel gezelschap door mijn kat Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2007 | ||
| Thema's: | ||