leun ik
op de steunen
van mijn
statigheid
een rustpunt
terzijde van de schouw
een monument
van waardigheid
een hoge zetel met leder
en uit donker eikenhout
opgebouwd
de jaren zijn
ons aan te zien
als het sierlijk schrijnwerk
verschoten rouwt
de haard uitsterft
gelijk mijn toekomst
die stilaan verflauwt
Meijeringen: | Vrijdag, december 28, 2007 13:02 |
deze is ook als een ster..omgeven door diep donker..ik lees je graag.. | |
elze: | Zaterdag, december 22, 2007 17:12 |
een ode aan de jaren die ons bestrijken met wat rimpels en grijze haren, doch ook de rijkdom die gezeteld is in wijsheid.... een diamant van gedicht Hans,,,en weer voel ik die ondertoon ,,,, laifs elze..een fijne zondag gewenst en een pracht van een kerst [ we zijn slechts de vingers aan de hand van wie we werkelijk zijn,,,, laifs elze |
|
doetsi: | Donderdag, december 20, 2007 11:34 |
Zie ik op gelijke wijze de bordeauqrode chesterfield van mijn vader hier ook zo statig staan en geniet. Mooi verwoord en dankbaar gelezen. Groet Karin |
|
Hilly N: | Woensdag, december 19, 2007 21:24 |
Zo''n rustpunt raak je aan gehecht. Mooi omschreven zo. Ook de achtergrond. Mooie avond Hilly |
|
Spoortjee: | Dinsdag, december 18, 2007 22:17 |
Graag gelezen! Liefs, Malou www.gedichten-online.nl |
|
red one: | Dinsdag, december 18, 2007 22:15 |
ik zie je zo zitten.. :) |
|
ninodepino: | Dinsdag, december 18, 2007 22:11 |
behaaglijk rustpunt, graag gelezen en heb me iets zoals een chesterfield voorgesteld:) Groetjes, nino. |
|
vivika: | Dinsdag, december 18, 2007 22:09 |
nooit meer moet het zijn... | |
vivika: | Dinsdag, december 18, 2007 22:08 |
ik wil niet meer lezen dat jouw toekomst verflauwt...deju meneer julius drijfzand en nog iets met zwalm of zalm :) :) :) ....maar wel mooi gedichtje liefs |
|
Auteur: julius dreyfsandt z.s. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 december 2007 | ||
Thema's: |