EVOLYNE
Evolyne schijnt 'n meisje te zijn
die d'r haar niet kamt,
en d'r tanden niet poetst.
Hoe zou ze het vinden
als niemand haar moest,
ze uitgelachen werd om haar lange haar?
Ze weet echter niet dat iemand van
haar houdt, haar goed observeert
en d'r echt wel vertrouwd.
Als is vergeleken met andere meisjes
een stille, wat iele persoon,
ze is heel gewoon.
Oh, Evolyne, kom uit je schuilplaats,
ik zie je vaak staan daar achter dat raam
en ik zie je kijken in de lucht
en vraag je: "Oh God,
haal me hier toch vandaan!"
Evolyne je haar wordt steeds langer
net als de nacht waar je 'n afkeer van hebt
En als je eens lacht
dan schrik je daarvan
je afkeert van anderen
jezelf niet bent.
Gepolijste tanden, ze zijn je al vreemd
gelikte wonden zijn voor jou al versteend.
Al je ambitie's, ze zijn verdwenen
in wolken van treurnis
en neerslachtigheid.
Oh, Evolyne, kom uit je schuilplaats,
ik zie je vaak staan daar achter dat raam
en ik zie je kijken in de lucht
en je vraagt: "Oh God,
haal me hier toch vandaan..."
Vandaag liep ik weer langs d'r huis
om te zien of ze lachtte, misschien op me wachtte.
Maar daar aangekomen,
geen Evolyne voor het raam
wel twee mannen in hagelwitte jassen.
Ze keken wat vaag en riepen "Opzij!"
en tilden nonchalant 'n brancard voorbij
Tientallen mensen versperden de weg
Ik schreeuwde "laat me door!"
Maar de auto die reed weg.
Ik zie ze nog kijken
vol afschuw en smart
maar heeft Evolyne
daar nu wat aan gehad?
Evolyne, je toekomst ligt daar
waar je op hebt gehoopt
maar niet had verwacht
waar je om lacht.
Oh, Evolyne het was 'n schuilplaats
maar niet meer dan dat
daar achter dat raam.
En nog zie ik je kijken in de lucht
en vraag je: "Oh God
haal me hier toch vandaan.."
David S voorjaar 1995