Onzekerheid door jou
Jij stol mijn hart,
naar een paar dagen wist ik,
dat ik je niet meer kwijt wilde,
ik denk aan je en vraag me af denk jij ook wel eens aan mij,
ik vind het heerlijk om bij jou te zijn,
ik mis het wanneer je me geen kusje kan geven,
nu begin ik me toch af te vragen gebruik je mij of niet,
je laat me twijfelen, je brengt me zo in verwarring,
wat moet ik hier mee,
ik heb geen enkel zekerheid bij jou,
zoals jij me hart heb gestolen, ben ik bang, nu ik denk dat het wat kan worden,
dat jij mij in de donker en kou laat staan met een gebroken hart om jou.
naar een paar dagen wist ik,
dat ik je niet meer kwijt wilde,
ik denk aan je en vraag me af denk jij ook wel eens aan mij,
ik vind het heerlijk om bij jou te zijn,
ik mis het wanneer je me geen kusje kan geven,
nu begin ik me toch af te vragen gebruik je mij of niet,
je laat me twijfelen, je brengt me zo in verwarring,
wat moet ik hier mee,
ik heb geen enkel zekerheid bij jou,
zoals jij me hart heb gestolen, ben ik bang, nu ik denk dat het wat kan worden,
dat jij mij in de donker en kou laat staan met een gebroken hart om jou.
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Woensdag, december 19, 2007 21:17 |
| we zijn allemaal alleen wannee dan ook maar ik geloof niet dat wij het beseffen de leugen is onze redding Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: isabelle camilla | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2007 | ||
| Thema's: | ||