duisternis
Duisternis.
Donker, alles voelt donker,
zoals het zwart van de nacht.
Zelfs met mijn ogen open lijkt alles een donker gat.
Dus sluit ik mijn ogen, ik vind mijn weg wel in de duisternis.
Alles in mij is gestorven en ik ben vergeten wat ik mis.
Zovele hebben mij zo diep geraakt,
maar het is mijn kwetsbaarheid die mij kapot heeft gemaakt.
Nu is er niets meer van mij over,
geen doel meer waarnaar ik streef,
geen reden meer waarvoor ik leef.
En alles voelt donker,
zoals het zwart van de nacht.
Donker, alles voelt donker,
zoals het zwart van de nacht.
Zelfs met mijn ogen open lijkt alles een donker gat.
Dus sluit ik mijn ogen, ik vind mijn weg wel in de duisternis.
Alles in mij is gestorven en ik ben vergeten wat ik mis.
Zovele hebben mij zo diep geraakt,
maar het is mijn kwetsbaarheid die mij kapot heeft gemaakt.
Nu is er niets meer van mij over,
geen doel meer waarnaar ik streef,
geen reden meer waarvoor ik leef.
En alles voelt donker,
zoals het zwart van de nacht.
Reacties op dit gedicht
| Nemesis: | Donderdag, december 20, 2007 08:48 |
| duisternis is er zodat het straaltje licht beter opvallen zal... Ik weet hoe het voelt... Alle warmte & liefs, Nemesis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: R_0_0_S | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2007 | ||
| Thema's: | ||