Verdriet
Ik voel zoveel schaamte,
ik voel me heel bloot.
Ik wil nog zoveel zeggen,
maar ik hou me groot.
Van alles staat open,
ik voel zoveel pijn.
Veel meer praten,
zou toch een opluchting moeten zijn.
Het voelen,
dat staat nu voorop.
Het voelt heel naar,
maar hoe zet ik het stop.
Het er maar even laten wezen,
dat wil ik soms niet.
Want bij al die pijn,
zit heel veel verdriet.
Hennie
ggz assen (tijdens therapie geschreven)
ik voel me heel bloot.
Ik wil nog zoveel zeggen,
maar ik hou me groot.
Van alles staat open,
ik voel zoveel pijn.
Veel meer praten,
zou toch een opluchting moeten zijn.
Het voelen,
dat staat nu voorop.
Het voelt heel naar,
maar hoe zet ik het stop.
Het er maar even laten wezen,
dat wil ik soms niet.
Want bij al die pijn,
zit heel veel verdriet.
Hennie
ggz assen (tijdens therapie geschreven)
Reacties op dit gedicht
| Anjelina: | Donderdag, december 20, 2007 21:33 |
| Mooi geschrevn hoor! Soms moet je even door het gevoel heen om het te kunnen verwerken. Liefs |
|
| Tineke Wilgenburg: | Donderdag, december 20, 2007 20:27 |
| ja pijn en verdriet dat vergeet je zomaar niet lieve gr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: henniehummel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2007 | ||
| Thema's: | ||