waarom
Waarom duren uren zo lang
lijken de dagen zo oneindig
waarom is het nodig dat ik zo naar je verlang
waarom voelt houden van zo vreselijk venijnig
samen zijn leek altijd zo eenvoudig
gescheiden zijn zo van korte duur
Nu voel ik alles wel honderdvoudig,
komt geen einde aan het volgend uur
soms zoek ik naar een vage schaduw
die je ergens hebt laten achterblijven
Want het is de eenzaamheid die ik schuw
Het niet samensmelten van onze lijven
Elke seconde die ik zonder jou moet leven
voelt als een jaar in eeuwigheid verloren
Elke minuut dat ik je mijn hart niet kan geven
Voelt als in een vergeten dimensie te zijn geboren
Want het is niet voor het vlees dat ik neder ging
De lust is niet meer dan iets vergankelijks
Maar de transformatie die mijn ziel nu onderging
Is zelfs met duizend boeken iets onbeschrijfelijks
Reacties op dit gedicht
| remie: | Maandag, januari 07, 2008 11:32 |
| nooit vragen waarom, een andwoord weet je zelf binnen in je hart te geven, vraag je zelfs af hoe, hoe kom ik hier door of uit...liefs remie | |
| Meijeringen: | Maandag, december 24, 2007 21:52 |
| knap en zo intens sterk verwoord.. toch goede dagen..x | |
| kGm: | Donderdag, december 20, 2007 20:49 |
| mooi.. -xxx- |
|
| Sabri83: | Donderdag, december 20, 2007 19:37 |
| Wat een schitterend gedicht is dit. x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Freyer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2007 | ||
| Thema's: | ||