landschap
glijden door landschap
van gestold stollend water
bomen wit uitgeslagen
droge wegen verstilling
in ’t leven om ons heen
zaal met feestgangers
drentelende elfjes met
rode mutsjes die op de
foto willen schitteren
voor ’t laatst vieren
buiten vormt zich een
witte deken niets wil nog
glijden voetstappen
worden gedempt duisternis
wil ’t nog niet onthullen
20DEC2007 22:10
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Vrijdag, december 21, 2007 19:25 |
| Dit vind ik, als ik eerlijk ben, je beste gedicht tot nu toe. Echt heel mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wileo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2007 | ||
| Thema's: | ||