Het dodenpad
In de paden van je gedachten
Loopt een pad vol pijn
Waar je op moet wachten
Op het pad liggen ze dan
Eenzaam en lang wachtend
Tot je het verwerken kan
Iedereen wil het keren
Met of zonder hulp
Ermee leven, moet je leren
Stap voor stap, voet voor voet
Het gaat langzaam maar het lukt
Deze weg volgen is alles wat moet
Zorg voor het verwerken
Dat alleen kan
Als je deze weg kunt versterken
Terwijl de zilte druppels zich klouwen
Aan je wangen en gezicht
Moet je dapper door blijven bouwen
Reacties op dit gedicht
| fairyofsuicide: | Vrijdag, december 21, 2007 17:48 |
| prachtig voor al het laatste stukje :D xxx |
|
| Artifex: | Vrijdag, december 21, 2007 16:09 |
| Mooi verwoord. Liefs, Artifex. |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, december 21, 2007 14:59 |
| helaba sterven is geen nachtmerrie hoor volgens mij is het een zuiverende gebeurtenis waar je je goed bij voelt Nummer 127 |
|
| Fantasy: | Vrijdag, december 21, 2007 14:57 |
| UIteindelijk kom je er over heen, maar je zult altijdaan die perzoon blijven denken, aan de herinneringen en aan alle anderen dingen die aan hem/haar doen denken. Succes met het verwerken er van..... Fantasy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Otsuku | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2007 | ||
| Thema's: | ||