zij wachten aan de overkant
zij wachten aan de overkant......
regelmatig worden aardse banden
regelmatig worden aardse banden
verbroken door de dood
en soms kom je
en soms kom je
hierdoor in spirituele nood
waarom worden mensen
waarom worden mensen
bij ons weggerukt,
worden de mooiste bloemen
worden de mooiste bloemen
zo vroeg geplukt?
vrede kun je hebben met
vrede kun je hebben met
de dood van een mens
die op aarde zijn leven
die op aarde zijn leven
heeft kunnen leven
en aan wie voldoende
en aan wie voldoende
aardse tijd is gegeven
maar wie bepaalt:
maar wie bepaalt:
dit was voldoende tijd?
want ieder leven kent
want ieder leven kent
zijn eigen strijd
voor de één een
voor de één een
heel lang leven,
de ander is slechts
de ander is slechts
weinig tijd gegeven.
maar heeft een lang
maar heeft een lang
leven op de aarde
dan werkelijk zo
dan werkelijk zo
veel meer waarde?
we zouden niet moeten
we zouden niet moeten
meten met aardse maten,
en niet over kort en
en niet over kort en
lang moeten praten.
belangrijk is wie je was
belangrijk is wie je was
en blijft en bent
dat je jezelf in
dat je jezelf in
de ander herkent.
de illusie afgescheiden
de illusie afgescheiden
te zijn van hen die
ons zijn voorgegaan
moeten we voor
moeten we voor
eens en altijd laten gaan
dan kunnen wij
dan kunnen wij
hier verder gaan
met het aardse deel
met het aardse deel
van ons bestaan
in de zekerheid dat
in de zekerheid dat
het eeuwige leven
ooit ook aan ons
ooit ook aan ons
zal worden gegeven
zij wachten aan
de overkant
in het voor ons
in het voor ons
nog onbekende land
ze zijn al terug
naar de bron
waar het eens
ooit allemaal begon....
Veel Kracht, Licht en Liefde
namasté en espavo, anneke
Veel Kracht, Licht en Liefde
namasté en espavo, anneke
Reacties op dit gedicht
| doetsi: | Vrijdag, februari 15, 2008 08:58 |
| Als ons leerproces op aarde is voldaan, kan men in vrede gaan. Voor mij geld hopelijk, dat ik met al mijn lessen, hier nog veel kan en mag betekenen, dank je | |
| Marousia: | Zondag, december 23, 2007 22:53 |
| Een werkelijke nadenker, erg mooi neergezet. Liefs van Marousia en fijne kerstdagen in vrede in liefde toegewenst. | |
| erje: | Zondag, december 23, 2007 16:43 |
| Zo met de kerst in het vooruitzicht zet je menigeen aan het denken heel goed maar jammer dat veel mensen alleen met kerst die gedachten hebben waarom niet alle dagen he, vind je gedicht echt super liefs Ronny |
|
| lommert: | Zondag, december 23, 2007 12:56 |
| je bent wel een denkertje he;) en een lieve...kom leven...ik heb je graag...liefs van mij willem |
|
| M@rcel: | Zondag, december 23, 2007 10:35 |
| zucht.....zo stilmakend mooi verwoord door jou Anneke en door mij graag en in stilte gelezen Liefs en hele fijne dagen toegewenst M@rcel |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 22, 2007 07:54 |
| wauw zo mooi en de juiste woorden gebruikt een parel van een gedicht | |
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, december 21, 2007 23:17 |
| :) prachtig gedicht, en wie ik ben? *lacht* |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, december 21, 2007 22:19 |
| ik ga ver mee in dit gedicht, wat zo veel waarheid en raakvlakken geeft in mijn gedachten/spirituele wereld..het wezenlijke belang(doel) van veel kracht van licht en Liefde! in de straalheid van bereiken een oorsprong van het één zijn in en met elkaar..aan beide zijden... een goed weekend liefs,Dicky |
|
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, december 21, 2007 20:40 |
| Heel mooi Anneke; terug naar de oorsprong liefs Jannie |
|
| Adelaar: | Vrijdag, december 21, 2007 20:16 |
| Het is nu een troost ze straks weer te zien, maar ik vind het missen toch een harde noot. Uiteindelijk zal het allemaal goed komen, ik weet. Mooi en diep dit. Lieve groet, Ruud |
|
| Hilly N: | Vrijdag, december 21, 2007 19:54 |
| Het troost bij het missen die gedachte Anneke. lieve groet, Hilly |
|
| betty1: | Vrijdag, december 21, 2007 18:57 |
| ja....ik vindt dit heel mooi en voor MIJ de waarheid. liefs betty.bedankt voor je mail ik moet het even verwerken... |
|
| Anjelina: | Vrijdag, december 21, 2007 18:28 |
| Dit is een gedachte dat je staande kan houden in deze aardse wereld en ik geloof er ook in en het helpt bij mijn verdriet die ik soms hier op aarde heb. Je hebt dit mooi weergegeven. Veel liefs |
|
| hiljaa: | Vrijdag, december 21, 2007 17:47 |
| er zit zo een waarheid in dit schrijven veel liefs en goede gezonheid asnog nufliefs--hiljaa-- |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, december 21, 2007 17:12 |
| haha grappig ik geloof ook in leven na de dood maar dan wel op mijn eigen manier Nummer 127 |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, december 21, 2007 17:10 |
| Prachtig ik lees en herlees en blijf stil pijnzend lieve groet Cobie |
|
| elze: | Vrijdag, december 21, 2007 16:49 |
| wauw anneke,,een wijze les,,,,vroeg of laat ,, het doet er niet toe,,het heeft z''n reden ,,, kuslaifs elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke van Dijk-Ploeg | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2007 | ||
| Thema's: | ||