Albrecht Paul: | Dinsdag, maart 05, 2002 10:50 |
Dit is heel verward en verwarrend, Farraday. Maar aangrijpend in de beschrijving van een redeloze passie en passieloze rede. Die jij is aantrekkelijk en tegelijk wil je het niet meer doen. Plots blijkt die 'jij' een kind in vaders armen, terwijl moeder er een eind (aan haar leven?) wil maken. Dit lijkt mij een aangrijpend teken van depressie, Farraday. De put in duiken om van daaruit te roepen hoeveel je van de ander houdt, dat wijst op absolute wanhoop. Het gedicht kon beter, net als j |
|
Auteur: farraday | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 maart 2002 | ||
Thema's: |