Nog even
Kerstnacht.
Vannacht als het kindje wordt herboren,
mensen rond de tafel
zich smullend vermaken
en wachtend op de pakjes,
dan neem ik jou op de schoot,
koester en verwarm je,
mijn liefde zal je voelen
tussen al het krioelen.
Ik zal genieten
van je perzikhuidje,
van je handje dat mijn
vinger zal omsluiten,
van je stralende oogjes
die mij gelukkig maken.
O kleintje,
ik wou dat het al
kerstnacht was,
met jou
zo dicht
aan mijn hart.
Vannacht als het kindje wordt herboren,
mensen rond de tafel
zich smullend vermaken
en wachtend op de pakjes,
dan neem ik jou op de schoot,
koester en verwarm je,
mijn liefde zal je voelen
tussen al het krioelen.
Ik zal genieten
van je perzikhuidje,
van je handje dat mijn
vinger zal omsluiten,
van je stralende oogjes
die mij gelukkig maken.
O kleintje,
ik wou dat het al
kerstnacht was,
met jou
zo dicht
aan mijn hart.
Reacties op dit gedicht
| sb lavandula: | Maandag, december 24, 2007 14:40 |
| heel mooi ,liefs hans | |
| red one: | Maandag, december 24, 2007 00:38 |
| prachtig dit.. Liefs |
|
| ela: | Maandag, december 24, 2007 00:31 |
| Lat het voor jouw kindje altijd Kerstmis zijn. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carolijntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2007 | ||
| Thema's: | ||