Wonderen In De Wereld I
(Speciaal geplaatst voor Sheen’s oma)
De wind was onredelijk vandaag
alle kracht was gebundeld
in stormkracht
in een ruk brak het takje van de boom
het was het tweede jaar een takje
diep bedroeft was de boom.
De stijfheid van de boom
kon het takje niet redden
met verdriet
liet het alle bladeren hangen.
De Heer kwam voorbij
zag het leed van de boom
en liefdevol
zag Hij het afgebroken takje.
Hij pakte het gebroken takje
streelde over de wond
bekeek de boom en zei:
‘dit takje moet leven’
bracht het weer op de juiste plaats.
Het takje draagt nog steeds bladeren!
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Dinsdag, maart 05, 2002 19:34 |
| Op een of andere manier mis ik hét gevoel bij dit gedicht, komt me een beetje te eentonig over. Misschien ipv van takje ook eens twijgje gebruiken? groetjes. |
|
| free: | Dinsdag, maart 05, 2002 12:48 |
| ...*Stil* van... liefs free |
|
| waterval: | Dinsdag, maart 05, 2002 11:48 |
| prachtig..... | |
| Nimf: | Dinsdag, maart 05, 2002 11:41 |
| Ik ben maar gewoon stil. das de beste reactie in dit geval. | |
| Sheena: | Dinsdag, maart 05, 2002 11:20 |
| Ik zal dit uitprinten voor haar ... ze zal er heel blij mee zijn ... prachtig .. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||