(Speciaal geplaatst voor Sheen’s oma)
De bij vloog rondjes om de bloem
nam de geuren op en zag de kleuren
onbewust zou deze gaan bevruchten
zodat de wereld zou gaan bloeien
tot een grote bloemenpracht.
Een mens kwam voorbij
bang voor dit onschuldig wezen
met een ferme klap
verloor de bij het bewustzijn
alle bloemen sidderde van het beeld.
Zonder de bij geen bloemen
de wereld zal donker worden
geuren en kleuren worden verbannen
tot een zwarte aarde
zonder leven.
Maar God hoorde zijn leven
snelde naar beneden
gaf aan dat Hij geen wonderenstokje had
maar het zou proberen
als de bloemen zouden wuiven.
De hemel begroet de wuivende bloemen
alle wolken verdwenen
de zon scheen nog meer kleuren
vocht van het bloemblad
drupte ochtenddauw op de bij.
De bij ontwaakt en schudde haar vleugels
blij en tevreden zoemde ze weer
om de bloemen onbewust te bevruchten
bloemen frisser dan ooit keken op naar de Heer
‘voorlopig nog een wereld vol met bloemen’.
En tot de mens, sprak de Heer:
‘Een bij steekt niet de wesp moet je hebben.’