Weg...
Hoe dikwijls zeg je niet:
"Kom,we zijn even weg"?
En dat betekent meestal
dat er dan iets leuks volgt.
Maar in oorlogstijd
had dat woordje weg
een heel andere betekenis.
Het was dan absoluut niet leuk.
Je vader was weg,
en dat betekende dan:
gevangen genomen
of zelfs gedeporteerd.
Er was dan veel kans
dat je hem nooit terug zag.
Maar ook kinderen
bleven niet gespaard.
Veel Joodse ouders
wisten niets anders
om hun kinderen te beschermen
dan ze weg te sturen.
Naar een ander land nog wel.
Bij vreemde mensen
die dan ook nog
hun taal niet spraken!
Je zou voor minder
ongelukkig zijn.
En toch werden zo
veel Joodse kinderen gered.
Alleen was het niet zeker
of ze na de oorlog
nog hun ouders zouden vinden.
Weg was dan heel letterlijk wèg!
"Kom,we zijn even weg"?
En dat betekent meestal
dat er dan iets leuks volgt.
Maar in oorlogstijd
had dat woordje weg
een heel andere betekenis.
Het was dan absoluut niet leuk.
Je vader was weg,
en dat betekende dan:
gevangen genomen
of zelfs gedeporteerd.
Er was dan veel kans
dat je hem nooit terug zag.
Maar ook kinderen
bleven niet gespaard.
Veel Joodse ouders
wisten niets anders
om hun kinderen te beschermen
dan ze weg te sturen.
Naar een ander land nog wel.
Bij vreemde mensen
die dan ook nog
hun taal niet spraken!
Je zou voor minder
ongelukkig zijn.
En toch werden zo
veel Joodse kinderen gered.
Alleen was het niet zeker
of ze na de oorlog
nog hun ouders zouden vinden.
Weg was dan heel letterlijk wèg!
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Maandag, december 31, 2007 23:57 |
| +++++++++++++++ +++ ++.-"``"-. + + + +++++ /_____; ..+ + + +++++{______}.. + + + ++++++( o o )..... + + ------ooO-(_)-Ooo------ ---------- EEN GEZOND ----------- - GELUKKIG & TALENTVOL - ---------------- 2008 ------------------- ******** TOEGEWENST ******** ------------- Innerchild ------------ |
|
| Innerchild: | Zondag, december 30, 2007 23:20 |
| Confronterend geschreven, Liliane. "Weg was dan heel letterlijk wèg!" ... ja, dat moet heel erg geweest zijn. Ook op de dag van vandaag gebeurt het nog steeds. Wij beseffen amper hoe goed we het hier hebben. En nog hebben we soms het lef om over anderen te oordelen. Je gedicht stemt tot nadenken. Met liefs, Innerchild P.S. Laat 2008 een jaar zijn waarin we wat vaker durven stilstaan bij het leed van anderen en daar, voor zover we dat kunnen, ook iets aan durven d |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Liliane Moerman | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2007 | ||
| Thema's: | ||