Turnen kent geen verliezers.
Met de fles in mijn mond over de balk
in de luier zwaaiend aan de brug
tijdens een sprong van een turnster
was ik al tien keer heen en terug
Dansend op de warming up muziek
als een stuiterbal op de trampoline
Rollend over de tumblingbaan
ik stond strak van de adrenaline
Jaar in, jaar uit medailles en prijzen
dankzij de beste trainsters van het land
Ik heb gelachen en gehuild in de turnhal
iets dat ooit begon met een handstand
Toch stopte ik na veel vallen en opstaan
te veel faalangst, strak van de hormonen
en nu denk ik terug met heel veel spijt
aan de stomste beslissing ooit genomen
Iedere dag nu in de turnhal te vinden
vol ideeen, trots en met goede moed
Lachend op wedstrijden met turnmaatjes
die ik nu als collega's begroet
Turnen kan zoveel extra's toevoegen
aan wie je als persoon al bent
Ik hoop dit gevoel over te brengen
aan al het nieuwe jong talent
Discipline, concentratie en wilskracht
talloze lessen die je al krijgt als kind
Souplesse, sportiviteit en respect
Er bestaan helemaal geen verliezers
in een sport waarbij je zoveel wint
Reacties op dit gedicht
| : | Dinsdag, november 27, 2012 19:07 |
| mooi gedicht!!!!! | |
| Will Hanssen: | Donderdag, december 27, 2007 11:42 |
| Prachtig geschreven! ik wens je nog veel succes en geluk. Liefs, Will |
|
| MayadeBij*: | Donderdag, december 27, 2007 11:41 |
| dan gaan we nu een dubbele ratslag op de balk doen (say what?!) ''ik ben ziek.. sorry'' ;) | |
| MayadeBij*: | Donderdag, december 27, 2007 11:40 |
| :) ik klapte standaard op mijn rug neer (of de balk tussen je benen. au! godsamme) en de brug ja! oh my.. haha.. (hooooooo BENG) kus! | |
| sunset: | Donderdag, december 27, 2007 08:48 |
| Geldt dat niet voor alle sporten, voor het hele leven? Ik begrijp je trots en je liefde voor het turnen die je hier tonend, delend, overbrengt. Alleen die laatste strofe ... Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2007 | ||
| Thema's: | ||