Eindeloze gedachten
met een teken van onzekerheid
tijdloos verzonken
waar ik me voor spijt
In een wakkerende vlam
de pijn om zichzelf te doven
Een rode roos
bang zijn om te verwelken
Tot in stilte vastgelegt
zonder warmte of geuren
maar toch gelukkig
zonder angst om te verwelken
Ik ben de kaars
jij bent mijn vlam
Vele tegenwinden zullen nog komen
maar ik hou je vast
Want zonder vlam kan een kaars niet branden
kan niet genieten van zijn bestaan
Wij zijn samen versmolten
Ik laat je nooit meer gaan
Warmte, liefde, en geluk
Alles wat ik nooit had durven dromen
En dat jij dat zomaar waar maakt in het even
Je bent de speciaalste vlam op aarde, mijn vlammetje
Mijn liefste schat.. zonder jou kan ik niet leven