Een roos, jouw roos
Een roos kan vertellen wat ik voel voor jou
Klein dat het is, straalt het kracht uit
Het intense gevoel symbolizerend voor de liefde
Een boom in het maanlicht
Een roos eronder die bloeit
Zonlicht heeft het niet nodig om te overleven
Enkel liefde, de kracht van de natuur
De kracht van de sterren geven de aarde
De rozen die er bloeien, zonder zonlicht
Niemand heeft ze ooit gezien
Geloof erin, dan voel je ze ook
De sterren waken erover
Geen mens zal ze plukken
Kometen vallen op aarde
Een roos vernield
Een hart gebroken
Deze keer wil ik de ster zijn
Het ontstaan van de roos
Erin geloven, ja dat wil ik
Reacties op dit gedicht
| CoCo * CiNel: | Dinsdag, maart 19, 2002 21:50 |
| 't is je lievelingsgedichtje, vertelde je me... Wel 'k moet zeggen, dit wordt ook 1 van m'n favoriete gedichtjes die ik ooit heb gelezen! zo mooi verwoord, 't is echt prachtig... dikke kus voor je #smak# FIE |
|
| Cartooneken: | Maandag, maart 18, 2002 20:31 |
| Tis echt vree schoon... kan niet geloven hoe ik dit gemist heb om op te reageren :-) Wow... |
|
| free: | Dinsdag, maart 05, 2002 14:27 |
| poeties....verliefd...mooi! liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Passero | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||