als ik terug denk,
aan de tijd van toen..
denk ik, wat was ik aan het doen.
je hebt alleen gelogen,
en me nooit gemogen.
dat voel ik aan de pijn,
nu ik niet meer bij je kan zijn..
het voelt allemaal zo anders,
niet gewoon verdriet,
omdat jij mij verliet.
het is meer dan dat alleen..
jij hebt het nooit geweten
maar mijn hart is niet van steen.
van porselein,
en snel te breken.
niet gewikkeld in een zachte deken..
het viel uit elkaar.
mijn hart lijmen zal niet meer lukken,
daarvoor viel deze in veelste kleine stukken
persoonlijk
buusje