Kan niet met woorden beschrijven,

Hoe ik me op dit moment voel

Eenzaam , verdrietig , verloren en alleen

Het zijn maar woorden

Daarmee snap je toch niet wat ik bedoel

Bedrogen en verraden,

Ook zo voel ik me opeens

Maar een keuze maken is moeilijk

Met een grote druk boven je hoofd

Het zijn weer woorden zonder betekenis zonder doel

Want de druk staat op mijn hart,  die dreigt te breken in 2en

Dat is hoe ik me voel

Niet in een hoek gedreven , maar op het midden van een lijn

Ik moet een van de 2 kiezen,  maar beiden doen ze me pijn

Doe ik een klein stapje naar links , voel ik een steek door m’n hart

Ga ik een stapje terug herhaalt het zich vast

Moet ik afgaan op intuïtie , blindelings doen wat goed voelt

Of denken en malen , compensaties maken

M’n hoofd erbij houden en bepalen wat m’n hart bedoelt

’t Liefst liep ik weg zo ver mogelijk hier vandaan

Maar daarmee is de keuze vrij snel gemaakt

De makkelijkste weg zouden de meeste mensen ’t noemen

Af en toe een steek door je hart, als met de doorn van bloemen

Maar wat dan als die doorn blijft hangen en je hem voor altijd meedraagt

Is gaan wel de makkelijkste weg dat is wat ik me afvraag

Want als het zo makkelijk zou zijn dan ging ik wel

Maar ook blijven doet pijn vandaar dat ik nu even blijf staan waar ik sta

Mocht ik gaan , kom je me dan achterna?

Mocht ik blijven, lijm jij m’n hart weer bij elkaar?

Ik ben eruit ik heb mijn keuze gemaakt

Aangezien jij dit makkelijker vind en ik zoveel van je hou

Ligt de keuze nu niet bij mij,  maar bij jou …