kerstmis in Boszicht

Kerstmis in Boszicht

Grijs de ochtend,

kaal de bomen

Stil het huis Waar we op visite komen Kerst diner om 12 uur Langzaam vult de eetzaal zich met vermoeide stemmen Een vage glimlach om de mond Ook verbaasde blikken Naar de tafel waar de hele familie komt 1^e kerstdag is als zo velen Het diner is wat uitgebreid Maar de eenzaamheid is gebleven Wordt als maar erger als de dag zich verder schrijd kerstmis het zou een feestdag wezen dat geldt niet voor iedereen Waar zijn al die andere gebleven Waarom bleven vele zo alleen Zit met dit maar af te vragen Na een zinnetje van mijn zoon Hij zag jaloerse blikken Voor iets wat wij vonden heel gewoon Het zijn van die kleine dingen Het kost alleen een beetje tijd En geeft zo veel vreugde Als je andere verblijdt Maar in ons hectische leven Hebben we zo weinig tijd Daarom weggebleven Hopelijk later geen spijt

Geschreven door

Paul Willems (Quikkie)

Reacties op dit gedicht

Paul Willems (Quikkie) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

marian:	Zondag, december 30, 2007 17:17
hoi lieverd, voel aan mijn water hoe het daar zich heeft afgespeeld... ben heel blij dat jullie wel zijn gegaan. mooi geschreven kus,Marian

Paul Willems (Quikkie):	Zondag, december 30, 2007 00:10
misschien enige uitleg nodig ja ik ben geweest maar vele niet gr paul

ninodepino:	Zaterdag, december 29, 2007 23:06
laat het vieren door/voor je dieren:D Knufff, nino.

MayadeBij*:	Zaterdag, december 29, 2007 23:03
ik ook IK ja haha.. uhrrr. pardon.

MayadeBij*:	Zaterdag, december 29, 2007 23:02
say what?! :) nah sorry.. hier ben iets tè cynisch voor.. begrijp ook niet wat je zegt. ben je nu wèl of niet gegaan - HMM?!

Over dit gedicht

Auteur: Paul Willems (Quikkie)
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 29 december 2007
Thema's: [Kerst] [Eenzaamheid]