Mijn boek..
een groot boek
ligt opengeslagen voor me
even valt het doek
en tranen gaan er..
het boek van mijn leven
met al heel wat
pijnlijke bladzijdes geschreven
ligt voor me..
doet me even stil staan
even realiseren
dat ik verder moet gaan
dat dit me niet breken mag
dat ik sterk moet zijn
en moet luisteren naar mijn kracht
ookal doet het veel pijn..
ik moet blijven leven
en vechten
niet opgeven..
ook ik mag er zijn..
30/12/07
*lucienne*
Reacties op dit gedicht
| stil-meisje: | Dinsdag, januari 01, 2008 12:23 |
| wow ik ben er helemaal ontroerd van. echt heel mooi. en ja jij mag er zijn! -xxx- stil-meisje |
|
| Sparkling: | Maandag, december 31, 2007 15:20 |
| Wow... dit vind ik echt een heel erg mooi gedicht, heel veel gevoel, van genoten, dankjewel. Renate | |
| sunset: | Zondag, december 30, 2007 14:57 |
| Zeker weten dat jij er mag zijn. En hoe. Droef delend tonend mooi overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2007 | ||
| Thema's: | ||