moet ik je dan maar laten gaan?
moet ik je dan maar laten gaan?
Blik op oneindig,
mijn gedachten steeds weer bij jou
Maar telkens weer afvragend,
of je ook aan mij zal denken
Verbroken dromen,
grootste angsten worden werkelijkheid
Tranen brandend in m'n ogen
noet ik je dan maar laten gaan?
Een brok in m'n keel,
mijn hart die huilt
Onzekerheid,
hoelang moet ik nog wachten?
Telkens opnieuw,
een sprankje hoop
Maar echt hopen,
durf ik niet meer aan
Wanneer kies je voor mij?
Of moet ik je toch maar laten gaan..?
Blik op oneindig,
mijn gedachten steeds weer bij jou
Maar telkens weer afvragend,
of je ook aan mij zal denken
Verbroken dromen,
grootste angsten worden werkelijkheid
Tranen brandend in m'n ogen
noet ik je dan maar laten gaan?
Een brok in m'n keel,
mijn hart die huilt
Onzekerheid,
hoelang moet ik nog wachten?
Telkens opnieuw,
een sprankje hoop
Maar echt hopen,
durf ik niet meer aan
Wanneer kies je voor mij?
Of moet ik je toch maar laten gaan..?
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, december 30, 2007 21:37 |
| geef de moed niet op blijf er voor gaan soms wordt het zwaar maar dan moeten we terug vechten en met nieuw hoop er aan werken | |
Over dit gedicht
| Auteur: Saïda | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2007 | ||
| Thema's: | ||