Smart tart niet langer
het hart van jou en zij
mijn volwaardig’ vervanger
deint losjes aan mij bij

onbeschaamd en listig
biedt zij mij een hand
om vrolijk mee te schudden
voor een nieuwe vriendschapsband

achter mijn kruin krijsen demonen-
een nieuw soort vriend na toen
gillen, spuwen, honen
misschien toch aardig doen?

Star tuur ik in haar ogen
en neem mijn eigen blikken waar;
hoe ben ik bedrogen, oh!
Hij flikt het ook bij haar.


Hoe geteisterd is het lichaam,
hoe berouwvol is de ziel
van menig goed geweten
op het lijstje van die hier.


Och, die arme meid
en tja, het moet dan maar
twee slappe handjes wapperen door de lucht
een compleet gemaakt gebaar

één maal kijk ik om
en tweemaal kijkt hij terug
het bloed kookt na in beider onderhuid,
loopt hij voor de tweede maal mijn leven uit…